Już po Świętach Bożego Narodzenia, za kilka dni koniec 1992-ego roku. Za namową kilku osób przyszłam zobaczyć co to za radio i czemu inni mnie tam widzą. Pracowałam w Zakładzie Zoologii, zbierałam materiały do doktoratu dotyczącego brzuchorzęsków  (wtedy mało znana, acz niezwykle ciekawa grupa zwierząt)… nie szukałam pracy. Przyszłość była zaplanowana i postanowiona. To nie ja szukałam RADIA , to ONO odnalazło mnie! Miał być spacer – wyszła droga, która wciąż trwa i wciąż fascynuje. Dlaczego zmieniłam ciekawą pracę na … ciekawą pracę? Bo właśnie tu okazało się, że mogę odnajdywać odpowiedzi na ważne dla mnie pytania. Okazało się, że do tych moich życiowych poszukiwań przyłączali się słuchacze. I tak jest do dziś. I to jest najpiękniejsze – ludzie, którzy pomagają zrozumieć świat i ten empiryczny (jestem z wykształcenia biologiem – to zobowiązuje) i ten duchowy. Ludzie, z którymi można wspólnie przejść kolejny kawałek drogi. Ludzie, którzy mi towarzyszą – współpracownicy, słuchacze, przyjaciele… Ludzie, którzy byli jak drogowskazy. Ach! Przez ponad 30. lat różne stanowiska, różne audycje – obecnie jestem współredaktorką „Radioranka” i „Popołudnika”, „Radiowego Koncertu Życzeń” oraz autorką kilku audycji : „Katolik w świecie – instrukcja obsługi”, „Katechizm Kościoła Katolickiego”, „Alfabet naszej wiary”, „Exlibris”. I wciąż szukam odpowiedzi i wciąż jestem ciekawa pytań, które się jeszcze nie pojawiły.

Jak tagi w przestrzeni Internetu, tak w moim życiu zawodowym i osobistym odnajduję się m.in. w słowach – misje, książki, ogród, dziewiarstwo, szczęśliwa żona, mama i babcia.

Kontakt:

mail: j.kuczborska@gmail.com